باورهای صوفیه، معارف تحریف شده اسلام ناب محمدی است.
🔻روسای فرقه های صوفیه با حضور ونفوذ خود در جوامع اسلامی ، توانستند با کسب معارف و مضمامین اسلامی، آداب و رسوم جعلی و انحرافی برای فرقه به اسم اسلام و شریعت نبوی ، ابداع کنند.
🔻 فرقه های صوفیه با دسترسی به منابع معتبر و موثق شیعه ، آنها را براساس مسلک فرقه ای خود مورد تحریف و تغییر قرار می دهند و این جعلیات را در اذهان مریدان خود فرو می کنند.
🔻دراویش و پیروان درویشیگری، با گفته ها و نوشته های خویش حد و مرز کلمات و مفاهیم دینی را شکستند و غیر مستقیم از ارزش کلمات مقدس شرعی کاسته اند.
🔻به عنوان نمونه ، در فرقه های صوفیه، ماذونین و مشایخ فرقه ، کسانی هستند در جایگاه اولیاء خدا که از همه پیغمبران و فرشتگان مقرب برترند.
🔻در باب ترک گناه آنان براین باور هستند که ترک گناه ، یک گناه بزرگ است و این از قوانین فرقه های صوفیه به حساب می آید. رواج این تفکر باعث ایجاد بدعت های آشکار در میان فرقه های صوفیه است.
🔻 بنابراین اگر کسی این بدعت های آشکار مانند عشریه، تجسم صورت مرشد در قنوت نماز و امثالهم را ترک کند ، از نظر رئیس فرقه ، گناه محسوب شده و عاقبت خطرناکی در انتظار فرد گناهکار خواهد بود.
🔻 باتوجه به مطالب گفته شده ، می توان گفت باور های انحرافی فرقه های صوفیه، عینا همان معارف تحریف شده شریعت اسلام ناب محمدی است که پایبندی به آن برای همه مریدان فرقه ، لازم الاجرا است.
