تحلیل معنایی روز درویش
🔸 دراویش بدون ثبت رسمی روز درویش در تقویم رسمی کشور، خود سرانه روز سوم اسفند را روز درویش نامگذاری کرده اند و مریدان بیچاره و جاهل به دستور روسای فرقه ، به آن رنگ و لعاب ساختگی می دهند.
🔸 این روز یاد آور آداب و رسوم جعلی و انحرافی فرقه های صوفیه است. دراویش با ایجاد بدعت های آشکار مانند عشریه ، وجوب سجده در مقابل قطب فرقه ، تجسم صورت قطب فرقه در قنوت نماز، یک مسلک جعلی را در میان مسلمانان رواج دادند.
🔸 روز درویش ، تداعی کننده هجوم وحشیانه به اموال و منازل مردم است. دراویشی که با قمه و قداره کشیدن های خود رعب و حشت را در جامعه ایجاد کردند. دراویش همان داعشیانی هستند که درغائله گلستان هفتم، دستان ناپاک خود را به خون فرزندان این ملت آغشتند.
🔸 روز درویش، چهره دراویش افراطی و مارکسیستی را ترسیم می کند که تحت حمایت مخالفین و معاندین نظام انقلاب اسلامی هستند و با فرمابردای محض از دستورات آنها، نقش موثری را در اغتشاشات آبان ماه گذشته داشتند.
🔸 روز درویش، تداعی کننده افرادی است که خود را مرید اقطاب و مشایخ فرقه کرده و اسیر سیاست های مغرضانه و بچه گانه آنان شده اند. هوسبازی و عیاشی های روسای فرقه ، زبان اعتراض آنان را بسته اند و توانایی را برای نجات از فرقه ، از دست داده اند.
